Witaj na moim blogu psychologicznym! Dzisiaj chciałbym poruszyć bardzo ważny temat, który dotyczy każdego rodzica i każdego dziecka. Mianowicie, jak ważne jest świadome i poprawne wychowanie dzieci dla ich późniejszego zdrowego stanu psychicznego. Sama jestem matką i odczuwałam ogromną potrzebę aby edukować i pomagać rodzicom w tej trudnej roli. Dlatego uważam, że to jest ważne ? Ponieważ to jak się wywiążemy z tego obowiązku ma ogromny wpływ na to jak będzie wyglądało życie naszym, już wtedy dorosłych dzieci
Wszyscy wiemy, że dzieci są naszym odbiciem, mimo iż często nie widzimy tego sami. To, co im przekazujemy, jak się z nimi obchodzimy, jakie wartości im wpajamy, ma ogromny wpływ na to, kim będą i jak będą się czuli w dorosłym życiu. Nie chodzi tu tylko o kwestie edukacyjne czy materialne, ale przede wszystkim o kwestie emocjonalne i społeczne.
Dzieci potrzebują miłości, akceptacji, bezpieczeństwa, szacunku, granic, autonomii, wsparcia i wyzwań. Potrzebują też wzorców do naśladowania i feedbacku na swoje zachowania. Oczywiście w odpowiedni sposób , który dostosowujemy do wieku lub dojrzałości dziecka. Jeśli te potrzeby są zaspokajane w sposób adekwatny i konsekwentny, dziecko ma szansę rozwinąć się w zdrową i szczęśliwą osobę, która potrafi radzić sobie ze stresem, konfliktami, porażkami i sukcesami.
Jeśli natomiast te potrzeby są ignorowane, nadużywane lub zaspokajane w sposób nieodpowiedni lub sprzeczny, dziecko może doznać różnych form urazów psychicznych, które będą miały negatywne konsekwencje w przyszłości. Może to objawiać się np. niskim poczuciem własnej wartości, lękiem, depresją, agresją, uzależnieniami, problemami w relacjach czy zaburzeniami osobowości.
Dlatego tak ważne jest, aby jako rodzice byliśmy świadomi naszej roli i odpowiedzialności za nasze dzieci. Nie chodzi tu o to, aby być idealnymi czy doskonałymi, bo takich nie ma. Chodzi o to, aby starać się być dobrymi wystarczająco. Oznacza to, że nie musimy spełniać wszystkich oczekiwań i wymagań naszych dzieci, ale musimy być dla nich obecni i dostępni emocjonalnie. Musimy też być spójni i uczciwi w tym, co mówimy i robimy. Pamiętajmy, że jako dorosła i dojrzała osoba, nasze umiejętności poznawcze oraz rozumienia emocji są na innym poziomie niżeli u naszego dziecka. Ono dopiero uczy się rozumieć emocje i uczucia. Poznaje je dzięki nam. Gniew, smutek, akceptacja. To my rodzice pokazujemy im czym te słowa są w rzeczywistości. Musimy też umieć przyznać się do błędu i przeprosić, jeśli zrobiliśmy coś źle. Również jesteśmy ludźmi więc i nam zdarzają się gorsze dni. Musimy też szanować nasze dzieci jako osoby odrębne od nas i pozwalać im na wyrażanie swoich uczuć i opinii. Musimy też zachęcać je do eksplorowania świata i rozwijania swoich pasji i talentów. Odwagi i ambicji uczą się obserwując nas. Nauczmy własne dziecko zdrowego poczucia własnej wartości. Nauczmy zauważania i nazywania umiejętności.
Wychowanie dzieci to nie jest łatwe zadanie i nikt nie jest w stanie tego zrobić idealnie. Wszyscy popełniamy błędy i mamy swoje słabości. Dlatego też warto korzystać z pomocy profesjonalistów. Dzisiejsza wiedza o ludzkim rozwoju, mechanizmach działania emocji, uczuć czy myśli, pozwala nam na łatwiejsze zrozumienie i dzięki temu łatwiejsze i świadome radzenie sobie z trudnościami, bo rozwój nie jest prosty. Jeśli mamy jakieś wątpliwości czy trudności w relacji z naszymi dziećmi, porozmawiajmy o tym. Warto też uczyć się od innych rodziców i dzielić się z nimi doświadczeniami, oczywiście tymi dobrymi. Warto też dbać o siebie i swoje potrzeby jako osoby dorosłe.
Pamiętajmy, że nasze dzieci są naszym największym skarbem i naszą największą inwestycją. To od nas zależy, jaką jakość życia będą miały w przyszłości. Dlatego dajmy im to, co najlepsze - naszą miłość, szacunek i wsparcie. Decydując się na dziecko pamiętajmy , że na naszych barkach spoczywa odpowiedzialność za to jak wygląda pierwsza część jego życia.