Ci, którzy mnie znają wiedzą, iż w moim życiu ostatnio dość dużo się zmienia. Stety i niestety. Niektóre z tych zmian są wynikiem mojej pracy nad sobą niektóre to skutek czyjeś decyzji. Zaczynając od początku. Ostatnio zastanawiam się czym jest zmiana. Co musi się stać w nas, w naszym otoczeniu abyśmy powiedzieli , że się zmieniło? Serio pytałam siebie, a odpowiedzi były trochę filozoficzne.

A więc : potrzebny jest czas, potrzebne są spostrzeżenia, że coś lub ktoś jest inne 

Jak więc przygotować się do zmiany lub podjąć decyzję o zmianie

Zacznijmy od siebie ...

Według mnie oczywiście, po pierwsze zmiany są nieuniknione ale też potrzebne. Potrzebne nam do rozwoju i poznawania świata i siebie. Co do tego potrzebujemy ?Jak się przygotować? Dojrzałość emocjonalna (na końcu napiszę co szczerze polecam do poczytania w tym temacie) to podstawa i główny kręgosłup. Dojrzałość emocjonalna to swoistego rodzaju mądrość ludzka. Pozwala nam oceniać sytuację, pozwala nam podejmować decyzje i co najważniejsze żyć a nie tylko przeżywać. Akceptacja siebie i otaczającego nas świata, zrozumienie siebie i ludzkich zachowań to złoto. Dojrzałość emocjonalna jest do wypracowania. Pod wpływem doświadczeń ale przede wszystkim analizy i chęci. Bez wiary w samą dojrzałość, jako fundament, może być problem(chyba , piszę to oczywiście z własnego doświadczenia). Potrzebujemy jeszcze samosprawczość czyli wiary, że możemy, że potrafimy.  Jednym z czynników, z których składa się dojrzałość emocjonalna to poczucie własnej wartości.  Istota wysokiej samooceny jest zaufanie do własnego umysłu oraz przekonanie, że zasługujemy na szczęście. Mając wysoką samoocenę jesteśmy bardziej wytrwali w pokonywaniu trudności. Jeśli ufam swojemu umysłowi i ocenom, działam jako istota myśląca. Jeśli wykorzystuje zdolność myślenia i zdaje sobie sprawę z własnych działań, moje życie jest lepsze. Jeżeli szanuje samego siebie i wymagam, by inni odnosili się do mnie z szacunkiem, wtedy sygnalizuje i zwiększam prawdopodobieństwo, że inni również będą mnie szanować. Im mam pewniejsze i pełniejsze poczucie własnej wartości, tym lepiej jestem przygotowana ,by radzić sobie z problemami. Samosprawczość czyli odwaga do samodzielnego działania jak i i przede wszystkim podejmowania własnych decyzji do działania. Załóżmy, że obecna praca nie sprawia nam satysfakcji. Męczymy się każdego dnia ,dusimy się w otoczeniu ludzi. Samosprawczość pozwala nam powiedzieć, chcę dla siebie to zmienić! Uda mi się ,bo wierzę we własne możliwości! Oczywiście dobrze aby nie były to puste słowa. Wyartykułuj je, tak te umiejętności wiedzę czy kompetencje. Opowiedz sobie o nich. Zareklamuj siebie przed sobą. Pomyśl co chcesz robić, gdzie siebie widzisz co lubisz w co chcesz się angażować. Zadawaj sobie pytania dlaczego ? Po co ? Jak to zrobię? Jeśli nie wiesz zapytaj siebie jak możesz co potrzebujesz aby wiedzieć lub potrafić. Wiara w samosprawczość to motor do naszego działania. Kiedy masz już dojrzałość, pewność i samosprawczość wiedz, że potrzebujesz tzw. "mapy zmiany" (to moje własne pomocnicze nazewnictwo). Mapa zmiany to analiza po co lub dlaczego chcemy wprowadzić tą zmianę, jak zamierzamy to zrobić ,co osiągniemy kiedy już zmiana nastąpi, jak wtedy będziemy się czuć i na końcu jakie mogą pojawić się pułapki. Na te pułapki musimy uważać, bo one są niebezpieczne, także warto również opowiedzieć sobie co w przypadku każdej z możliwych pułapek. Możemy postawić sobie ramy czasowe. To przydatne ale i stresujące bo czujesz piętno. Oczywiście czujesz też sukces każdego kolejnego dnia ..tak więc wedle uznania. Z psychologicznego punktu widzenia potrzebne są ramy czasowe. Startujemy. Obserwujmy siebie. Nagradzajmy siebie. Jeśli zmiana jest trudna dajmy sobie więcej czasu. Bądźmy dla siebie troskliwi a zarazem stanowczy. Nie oszukujemy samych siebie. Nie zakopujemy pod własny dywan. Nie wprowadzajmy(lepiej) na raz kilku zmian(jeśli nie musimy oczywiście).Skupmy się na sobie i swoich umiejętnościach. Zaglądajmy do swojej mapy. Pozytywne nastawienie do życia i przekonanie ,że życie jest dobre pomoże nam w tym. Myślmy więcej o pozytywach i dobrych stronach. Nie biczujmy się narzekaniem i biadoczeniem jakie to nasze życie jest trudne. Zastanów się czy serio masz tak trudno? Odchudzasz się, przestajesz palić lub pić? A może chcesz się dokształcać? Może uczysz się nowego języka? Może pracujesz nad sposobem własnej do innych komunikacji? 

To są twoje własne zmiany! Nie atakuj ich skoro są Twoje.

Wszystko jest trudne Póki nie stanie się łatwe!

Przypomnij sobie ile w życiu osiągnąłeś, ile Ci się udało, co zrobiłeś dobrego dla siebie i innych

Pielęgnuj w sobie dobre cechy każdego dnia.

Poniżej książki, które mnie osobiście do tego zaprowadziły :

6 filarów poczucia własnej wartości Nathaniel Branden

Sprawność emocjonalna Susan David

Poczucie własnej wartości Dorota Gromnicka

Test Marshmallow Walter Mischel

Sztuka świadomego życia Nathaniel Branden

Artykuły z tej kategorii